Instructions for demonstrating on 25 Bahman

قبل از آنکه وارد مباحث اصلی شویم این یادآوری لازم می آید که تمامی مواردی که در این نوشته می آید نه در حایگاه حمله بلکه در مقام دفاع لزوما بکار می آید. یادمان باشد مشی مسلحانه و در مقام حمله برآمدن آخرین فصل مبارزات یک ملت برای کسب آزادی می باشد.
مبارزات مسالمت آمیز، نافرمانی مدنی و مبارزه منفی بخش وسیعی از مبارزات بدور از خشونت برای کسب آزادی را در بر دارد که باید تجربه شود. در ضمن در هیچ دادگاهی کسی برای دفاع کردن محکوم نمی شود.
حمله‌های ضد شورشی:
هنگامه دستگیری توسط نیروهای ویژه، بهترین راه آزاد شدن خود را محکم به همهٔ جهت‌ها تاب دهید. به یاد داشته باشید که نیروهای امنیتی مجبورند شما را با یک دست نگه دارند، پس فقط میتوانند با یک دست دیگرشون ضربه‌های شما را دفع کنند.
بسیجیان موتور سوار از تاکتیک حمله‌ و‌عقب نشینی استفاده میکنند که فقط به منظور ایجاد ترس است. این تاکتیک رو پلیس آمریکا هم سوار بر اسب بر ضد معترضین حقوق مدنی استفاده میکرد. مزیت استفاده از موتور در محیط شهری واضح است: موتور میتواند جاهایی‌ برود که ماشین نمی‌تواند. ولی‌ ضعف‌هایی‌ هم دارد که میتواند به ضرر نیروهای مصرف کنندش باشد.
با اینکه لاستیک موتور بسیجی‌‌ها از جنس کاربن راتنر است، طاقت چندین پنچری را ندارد. موثرترین راه از پا در آوردن موتور سوارها استفاده از(تله میخدار برای پنچر کردن) است. میتوانید یک وسیله برای پنچر سازی را در عرضه چند دقیقه بسازید . دو میخ را با زاویه ۶۵ درجه، از وست بهم بتابانید (میخها از وست به دور همدیگر حلقه میخورند). با مشتی از اینها میتوانید لاستیک موتوری‌ها رو در عرضه چند دقیقه پنچر کنید، که باعث دشواری کنترل این موتورها میشود. البته میخ سه پر بصورت آماده در بازار قایل خریداری است. اگر میخ سه پر به هر صورت روی زمین انداخته شود یک سرش همیشه بطرف بالا قرار می گیرد.
گاز اشک آور:
پارچه اغشته به سرکه شما را در مقابل گاز اشک آور محافظت می‌کند. بینی‌ و دهانتان را بپوشانید و همیشه با خود مقدار زیادی آب همراه داشته باشید که در صورت تماس با گاز، چشم‌هایتان را بشویید. سوزاندن لاستیک ماشین، تاثیر گاز اشک آور را کمتر نمیکند، و بوی آندو شاید مبارزه را برای شما سخت تر کند. اما داشتن سیگار روشن در جلوی صورت مقادیر قابل ملاحظه از گاز را به طرف بالا هدایت می کند.
مالیدن تخم مرغ خام بصورت نیز از تاثیر گاز اشک آور و گاز فلفل در حد بسیار زیادی کم می کند.
یکی از بهترین وسایل جهت حفاظت از چشمان عینک شنا که با نام عینک چشم بادامی شناخته می شود، است.
باتون:
پلیس ضد شورش تمرینات استفاده از باتون را گذرانده است. آموخته که هدف ساکن راحت قابل زدن است و هدف در حال فرار حتا راحت تر! استفاده از باتون نیاز به زمان بندی دقیق دارد. فرار از دست یک باتون دار، به او این فرصت را میدهد که ضرباتش را زمانبندی کند. پس سعی‌ کنید جلوی این زمان بندی را بگیرید و او را غافلگیر کنید. با اول فرار کردن، سپس دور زدن و به سمت او دویدن. وقتی‌ به سمت او میدوید و فاصله را کم می‌کنید، کاملا زمان بندی او را بهم میزنید. همانطور که بوکسر‌ها نمیتوانند به کسی‌ که فقط چند اینچ با آنها فاصله دارد مشت بزنند، به همین خاطر مرتب در رینگ جلو و عقب میروند. شما با دویدن به سمت باتون نه تنها زمان بندی او را بهم میزنید بلکه شاید بتوانید او را زمین بزنید.
صف آرایی شورشی:
بسیجی‌‌ها و نیروهای ضد شورش در هنگام متفرق شدن و جدایی شما می توانند بهتر عمل کنند. بدترین سناریو برای آنها این است که مردم کنار هم بایستند و جدایی ناپذیر باشند. در مبارزات کارگری کره جنوبی، مردم همه بازو در بازو ایستادند و تحت هیچ شرائطی بازوهای هم را رها نکردند. این متفرق کردن آنها را برای پلیس ضد شورش غیر ممکن کرد.
در واقع بهترین راه مبارزه در برابر نیروهای سرکوبگر گسترش تظاهرات در سطح شهر بوسعت زیاد در گروههای متمرکز چند هزار نفری است. در اینصورت نیروهای سرکوبگر ناچار هستند در تقسیمات بیشتر و با امکان پشتیوانه کمتر به مقابله گروههای چند هزار نفره مبادرت ورزند.
خبر رسانی:
توجه داشته باشید که مکانهای اعلام شده برای تظاهرات از منابع موثق باشند. هرگز برای خبر رسانی از تلفن همراه استفاده نکنید. تلفن های همگانی وسایل قابل اطمینان تری هستند. زمان استفاده از تلفن نباید به درازا بیانجامد. معمولا ۱۵ تا ۲۵ ثانیه زمان کافی برای خبر رسانی است که امکان ره گیری از طرف نیروهای سرکوبگر بسیار کاهش پیدا می کند. در تماس ها از مخاطب قرار دادن دوستان با اسم اصلی خودداری کنید و تا حد ممکن با اسامی مستعار این کار صورت گیرد.
در حین تظاهرات بهترین وسیله ارتباطی برای دوستانتان آتش زدن لاستیک است که دود حاصله از مسافتهای دور قابل مشاهده است. در ضمن سدی است در برابر جابجایی نیروهای سرکوبگر رژیم.
مکانهای انتخابی:
مکانهایی که برای تظاهرات انتخاب می شود باید از نظر امکان فرار قبلا مورد شناسایی قرار گیرد. سعی شود مکانهایی انتحاب شود که امکان فرار در آن بیشتر باشد.
برای مثال کوی دانشگاه محل بسیار نامناسبی برای تظاهرات است. این محل از دو سو بسته است، از سمت شمال به انرژی اتمی و از طرف غرب به کوی دانشگاه. یه طبع خانه های مسکونی نیز تعدادشان کم می شود. به این خاطر تظاهر کنندگان آسان در محاصره نیروهای سرکوبگر قرار می گیرند و امکان فرار و متوسل شدن به خانه های مسکونی کم می شود. میادین اصلی و خیابانی که شعبات زیاد دارند و مسکونی نیز می باشند مکانهای مناسبی برای تظاهرات هستند.
جنگ و گریز:
در رویارویی با نیروهای رژیم هرگز به مقابله مستقیم بر نیایید. آنها مجهزتر و تعلیم یافته تر از شما هستند.
جنگ وگریز بهترین تاکتیکی است که می توان اتخاذ کرد. می توانید نیروها را با خود به مکانهای از پیش تعیین شده کشاند و با هماهنگی که از قبل با خانه های مسکونی و دیگر نیروهای کمین کرده خودی شده به خلع سلاح نیروهای سرکوبگر پرداخت و یا وسایل آنها را از کار انداخت. اهالی اماکن نسکونی بدون خطر می توانند از بالای پشت بامها به نیروها حمله کنند. البته این تاکتیک احتیاج به آموزشهای گروهی دارد و ریسک بزرگی برای ساکنین اماکن مسکونی بدنبال خواهد داشت.
در هنگام عفب نشینی می توان سدهایی ایجاد کرد که مانع حرکت نیروهای ضد مردمی گشت و یا عقب نشینی نیروهای سرکوبگر را کندتر کرد.

for more details visit source at:
http://www.otanes.info/%D8%AF%D8%B3%D8%AA%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%85%D9%84-%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%AE%DB%8C%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C/